Stroje ludowe są nieodzownym atrybutem charakteryzującym Polaków. Niemal od dwóch stuleci pamięta o nich historia i kultura, jednak w mentalności regionalnej zakorzeniły się one najmocniej. W zależności od części polski, ludzie posiadali swoje unikalne sposoby wytwarzania i zdobienia szat.
Stroje ludowe były bardzo dokładnie i piękne robione (należą do dziedziny krawiectwa artystycznego), gdyż ich głównym zadaniem było reprezentowanie klasę chłopską podczas uroczystości i świąt. Tylko wtedy je odziewano. Były to tak zwane ubrania na specjalną okazję. Inspiracją do ich tworzenia były wyższe klasy społeczne. Posiadały one dużo większe majątki, tak więc stroje ludowe szlachty i mieszczaństwa przewyższały jakością pod każdym względem stroje dużo biedniejszych rodzin chłopskich.
Stroje ludowe były bardzo dokładnie i piękne robione (należą do dziedziny krawiectwa artystycznego), gdyż ich głównym zadaniem było reprezentowanie klasę chłopską podczas uroczystości i świąt. Tylko wtedy je odziewano. Były to tak zwane ubrania na specjalną okazję. Inspiracją do ich tworzenia były wyższe klasy społeczne. Posiadały one dużo większe majątki, tak więc stroje ludowe szlachty i mieszczaństwa przewyższały jakością pod każdym względem stroje dużo biedniejszych rodzin chłopskich.
Nie przeszkodziło to jednak w naśladowaniu trendów modowych panujących ówcześnie w Europie. Epoka barokowa i renesansowa przyniosła dużo możliwości udoskonalenia warsztatu w owej, szwalniczej dziedzinie. Warunki wojenne panujące na terenach kraju nad Wisłą pozostawiały wiele do życzenia. Stroje ludowe pełniły również funkcję mundurów dla ruszających do walki chłopów w insurekcji kościuszkowskiej.
